Dziś post inny niż zazwyczaj. Otóż dostałam kilka wiadomości z pytaniem o uczniów dyslektycznych. Stwierdziłam, iż spróbuję chociaż w małym stopniu pomóc poprzez przedstawienie przykładowych ćwiczeń, które mogą pomóc uczniom dyslektycznym.
 |
| Dysleksja na języku obcym |
Co to jest dysleksja?
Trudności w nauce czytania i pisania spowodowane zaburzeniami podstawowych funkcji poznawczych.
Uczniowie dyslektyczni często miewają problemy z obrazem graficznym, aspektem fonologicznym, nauką i zastosowaniem zasad gramatycznych. Ponadto, przyswajanie słownictwa bywa dla niektórych „orką na ugorze”. Mając powyższe na uwadze, czytanie i słuchanie ze zrozumieniem stanowi dla nich wyzwanie.
 |
| Dysleksja na języku obcym |
Jak możemy im ułatwić naukę języka obcego?
Z pewnością łatwiej się uczy, gdy coś lubimy lub znajduje się w kręgu Naszych zainteresowań. Warto również przedstawić uczniom sposoby nauki np. mnemotechniki, narzędzia online czy aplikacje w telefonie. Ponadto, różnorodność ćwiczeń i odpowiedni dobór materiałów są kluczem do sukcesu. Czynności, które angażują wiele zmysłów, a przez to tworzą skojarzenia są świetnym rozwiązaniem nie tylko dla uczniów dyslektycznych. Pamiętajmy, że dyslektycy mogą mieć problem z koncentracją oraz motywacją do nauki. Utrwalanie i powtórki materiału nie mogą wiać nudą, więc stosujmy różne formy ćwiczeń, angażujmy zmysły, pozwólmy na kreatywne szaleństwo, włączmy ruch w proces nauczania.
 |
| Dysleksja na języku obcym |
W praktyce…
- mapy myśli, o których krótko wspominałam TU i TU,
- kategoryzowanie lub sortowanie kart wyrazowych,
- przyporządkowywanie karty obrazkowej do wyrazowej,
- stymulacja wielozmysłowa,
- samodzielne tworzenie gier i pomocy dydaktycznych,
- prowadzenie słowniczków,
- fiszki,
- stosowanie metody „guided writing”, czyli pisanie pod kontrolą nauczyciela lub poprzez pracę w parach lub w grupach,
- modyfikowanie wzorcowych dialogów,
- łączenie starego słownictwa z nowym,
- samodzielne odkrywanie zasad gramatycznych,
- nauka słownictwa w kontekście lub poprzez podanie synonimu / antonimu,
- stosowanie elementów dramy: scenki sytuacyjne, dialogi,
- pomoce wizualne,
- preferowanie cichego czytania,
- pisanie po śladzie, na piasku, na plecach.
Techniczny aspekt…
- mniejsze porcje materiału,
- wydłużenie czasu na kartkówkach i sprawdzianach,
- nie wyrywajmy do natychmiastowej odpowiedzi,
- błąd orograficzny nie będący językowym nie jest liczony,
- unikanie czerwonego długopisu,
- nie pomniejszajmy tekstu czy kart pracy,
- w trakcie kartkówki nie zmuszajmy do przepisywania zadań z tablicy czy kartki z testem,
- podawajmy jasne polecenia,
- skupmy się na mocnych stronach ucznia,
- stosowanie grafów i podkreśleń,
- dużo empatii 🙂
Oczywiście najważniejsze jest dokładne zapoznanie się z opinią Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej oraz zindywidualizowanie procesu nauczania zgodnie z wytycznymi, zainteresowaniami ucznia oraz jego mocnymi i słabszymi stronami. Każdy dyslektyk to osobna jednostka, dlatego też nie podejmowałam dokładnych analiz, a jedynie wypisałam wskazówki, które dla jednych będą pomocne, a dla innych nie. Grunt to przeprowadzenie dokładnego wywiadu.
